Sposób posadowienia budowli

Każdy obiekt budowlany posiada fundament, który decyduje lub nie o trwałości danej budowli. Zdarza się, że fundamenty są wykonywane niedbale a co gorsza, posadowione są na niedostatecznie przebadanych gruntach, co zazwyczaj prowadzi do katastrofy budowlanej. Zbyt płytko położone fundamenty mogą prowadzić do przenikania wilgoci do wnętrza budynku i przemarzania ścian. O wyborze metody posadowienia budynku decydują przede wszystkim warunki wodno-gruntowe wraz z wymogami technicznymi obiektu. Tylko na podstawie wyników z rzetelnie wykonanych pomiarów oraz badań można właściwie i w bezpieczny sposób zaprojektować fundamenty.

Inżynieria materiałowa jest dziedziną szybko rozwijającą się a wraz z nią powstają nowe rozwiązania technologiczno-konstrukcyjne, także w budownictwie. Obecnie prawie żaden rodzaj gruntu nie stanowi bariery przed ekspansją budowlaną. Wybierając odpowiednią metodę możemy posadowić budynek nawet na gruntach o słabych parametrach nośności.

Do grupy gruntów o małej nośności można zaliczyć luźne piaski, iły, gliny, torfy oraz namuły. Czynnikiem niekorzystnym w budownictwie jest woda zalegająca powyżej warstwy nośnej gruntu. Powoduje ona utrudnienia w wykonaniu wykopu oraz pogarsza nośność warstw geotechnicznych występujących pod fundamentem. Zjawisko to nakłada również na inwestora konieczność zwiększenia wydatków na zastosowanie ciężkiej izolacji części podziemnej budynku oraz zabezpieczenia wykopu fundamentowego przed napływaniem wody gruntowej , co powoduje utrudnienia w przeprowadzaniu prac budowlanych.

Nie znaczy to jednak, że nie ma możliwości aby na takim terenie wybudować np. dom. Istnieją metody pozwalające na przeprowadzenie tego typu inwestycji a mianowicie:

·         wymiana gruntu słabego na warstwę piasku średniego, który zagęszcza się
w warstwach o grubości ok. 20 cm by zapewnić odpowiedni stopień zagęszczenia do I_s >0.97; metodę tą stosuję się, gdy warstwa gruntów słabych występuje na poziomie 2 – 3 m, oraz gdy woda gruntowa zalega poniżej warstw nośnych gruntu;

·         fundamentowanie pośrednie na palach – coraz częściej stosowana metoda, obecnie zbyt kosztowna; wykorzystywana jest przede wszystkim w budownictwie przemysłowym, komunikacyjnym oraz wielorodzinnym; bardzo rzadko spotykana w obiektach o charakterze jednorodzinnym; wymaga dostępu do drogiego specjalistycznego sprzętu;

·         posadowienie pośrednie na studniach – metoda ogólnie znana i dostępna; nie wymaga specjalistycznego sprzętu; kręgi są zagłębiane metodą studniarską; krąg ustawiony na gruncie jest podkopywany i opuszczany  pod własnym ciężarem, następnie ustawiany jest na nim kolejny; prace te są powtarzane cyklicznie aż do osiągnięcia odpowiedniej głębokości studni; koszt nieporównywalnie mniejszy w rankingu z palami.

Coraz częściej, inwestorzy małych budowli typu domki jednorodzinne, zdecydują się na posadowienie pośrednie za pomocą studni. Przede wszystkim wynika to z optymalizacji kosztów posadowienia domu jednorodzinnego w terenie o trudnych warunkach wodno-gruntowych. Zastosowanie pali znacznie zwiększyłoby wydatki inwestycji. Przy danym rozwiązaniu należy zapewnić m.in. utwardzony podjazd dla palownicy, utwardzone stanowisko robocze oraz odpowiednio przygotowane składowiska materiałów budowlanych.

Dla "przeciętnego Kowalskiego" jest to zbyt kosztowne i raczej niemożliwe. Biorąc pod uwagę dane z badań geotechnicznych, w których okaże się, iż grunty nośne zalegają głęboko, wymiana gruntu także nie jest właściwym rozwiązaniem. Wyklucza to możliwość uzyskania odpowiedniego wskaźnika zagęszczenia piasku, natomiast możliwość wystąpienia wysokiego poziomu wody gruntowej oraz sąsiedztwo zbiorników wodnych np. rzeki, definitywnie przekreśla tego typu technologię. Wszystkie te wymagania mają wpływ na wybór sposobu realizacji projektu.

Dlatego inwestorzy oraz projektanci za najlepszą metodę  posadowienia obiektu przyjmują pośrednie posadowienie za pomocą studni. 

Studnie wykonywane są z kręgów prefabrykowanych. Grunt wybierany jest z jej wnętrza, co prowadzi do konieczności odpompowywania wody ze środka. Skutkiem tego jest rozluźnienie gruntów znajdujących się wokół studni. Może to powodować osiadanie terenu, a co za tym idzie także budynków występujących w niedużej odległości od projektowanego obiektu. Dlatego też bardzo ważne jest to, iż należy ten fakt uwzględniać przy projektowaniu posadowienia.